Bi Kedi Gördüm Sanki

Simsiyah hayvanlardan oldum olası çekindim. Bazılarına ütopik gelebilir ama siyah hayvanların suret değiştirmiş farklı varlıklar olabileceğine dair batıl bir inancım da var.

Dün yine gezinti yaptım. Bu sefer yanımda bir yol arkadaşım da vardı.

Her şey durak yerimiz olan o güzel yeri seçmemizle başladı. Yeri beğenmiştik.

*

İlerlerken bir aile mezarlığına denk geldik. Üzerine yeşillik düşmüş ince iş güzel bir kapısı vardı. Kapıyı incelerken arkadan bir çift yeşil göz fark ettim.

Mezarlığın duvarına kurulmuş, haşmeti oturuşuna yansımış, pek de büyük olmayan simsiyah bir kediydi yeşil gözlerin sahibesi.

Dikkatimi celb etmeye yetmişti sureti.

Resmini çekmeye davrandım ama korkutmuştu beni. Yine de üzerime atlama olasılığını göze alarak resmini çekmeyi başardım.

*

Aradan bir hayli vakit geçti. Kediyi, bakışlarını, haşmetini unutup gitmiştim. Geldiğimiz yerden ilerliyorduk. Kediyi ilk gördüğümüz mezarlığı da geçmiştik baya.

Yol arkadaşımdan beni bir yerde çekmesini rica ettim. Paslanmış sacların(demir levha diyelim) tam önünde. Saclar yıpranmış, yağmurdan kırılmıştı. Arkadan yeşillik sızıyordu. Resmi çekilip oradan ayrıldık.

*

Eve dönüp, resimleri bilgisayara atarken bir anda büyük bir tepki verdim-sıradan gelebilir çoğuna ama garip eğilimleri olan bir ruhun ilgisine oldukça yetecek bir malzemeydi elimdeki-

Meymenetsiz, haşmetli, melun, hodbin, o kara kedi;

ben resim verirken, tam da sacın çatlamış yerinden objektiflere bakıyormuş meğer!

Hayret ettim.

Her şeyin sonunda “açıklama gerektirmeyen bazı garip olaylara ilişkin kuvvetli inancımın” sağlamlaştığını fark ettim.

Bir anafikir verecek sonucum olmadığı için yazıyı bağlayamıyorum, en iyisi şöyle bitirelim;

Bu da böyle bir anımdı.

2012, nisan 28