 |
| Yahya Kemal Beyatlı / Rindlerin Ölümü http://www.siir.gen.tr/siir/y/yahya_kemal_beyatli/rindlerin_olumu.htm |
Sonunu bildiğim hataları, günâhları, zaafları akışa bırakmayı özgürlük, cesaret, cüretkârlık olarak güzellememeye akl-ı selim diyorum artık.
*
Ruhu ne kadar ıssız, arsız ve kayıtsız bıraktın ki,
ondan hata, günâh ve zaaflarla bedel,
pişmanlık, azap ve utancı söküp aldın Khoda?
Sana ne cürüm işledim de, o cürüme karşılık düşen ruh yükünü: azabı bile söküp aldın sinemden?
*
İstememeyi istemiyorum.
İstemeyi de istemiyorum.
İstemeden yaptıklarıma,
Azap istiyorum.
Kayıtsızlığıma.
Arsızlığıma.
Issızlığıma.
İstemeden ama iradeyle yapılan günâhlar da günâh mı Khoda?
Daha mı günâh Khoda?
Yoksa en hakiki günâh; günâha kayıtsızlık mı Khoda?
*
Yüze Rahman eliyle tokat atan zatının izzetine,
Ruhtaki günâh irinini istifrayla, gözyaşıyla temizleyen Kuddüs'ün izzetine,
Hamd olsun.
*
Keşke!
Rindlerin Ölümü'nde, Hâfız'ın kabrinde kanayan rengiyle açan bir gül olsaydım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder