 |
| Jeanie Tomanet / Awkward Silence |
'Güzel hatırlayışın şifâsı' diye bir şey var. Bakışın kısıldığı, kalbin arka yollarına zehirin hücum ettiği anlarda var gücü ile taarruza geçiyor. Art niyete teessüf, kalbe teneffüs ediyor.
Acımanın değil, merhametin değil, yalnızca şefkatin bahşedebildiği bazı güzellikler var. Şefkat, her şeye yakıştığı gibi akla da çok yakışıyor. Aklına yavaş yavaş şefkat vurmaya başlayanları gördüğümde her şeye rağmen bağışlıyorum.
Fakat 'bağışlamanın kibri'nden münezzeh bir hâl bu. Bağış, yüce gönüllülerin bahşişi değildir. Bağışlamalıyız çünkü ancak bağışlayarak bağışlanmaya layık olabiliriz. Bağışlamak; bağışlanmanın bahşedilişidir ruhumuza.
1 yorum:
yıllarca bu zihniyetle yasadımsada sonunda pes ettim ne kimse beni bagıslasın ne bagıslamadıklarım yeniden karsıma cıksın... Düs Tasarımcısı sayesinde buldum sizi. Blogunuzda kayboldum resmen, emeklerinize saglık :D
Yorum Gönder