 |
| Nezihe Araz, Safiye Erol, Sâmiha Ayverdi, Sofi Huri. |
Geçen akşam; "tanrım, insana bahşettiğin kalemden sonra en güzel hediye; eli kalem tutan eş, dost, sevgili sanırım. İnsana harflerle nasıl kucaklaşılır onu da gösteriyorlar." demiştim.
Devam etti.
Sabaha D'nin hediyesi bu fotoğrafla başladım. Siyah beyazdı ama içime öylesine parlak bir varlık neşesi verdi ki, huyum olmadığı halde sabaha gülümseyerek başladım.
Devam etti.
İş yolunda rüzgarla yürürken, gökyüzü hala yüzümde kalmış tebessümü görmüş ve lütfetmiş olacak ki; gözümün içine güneşi doğurup başımın üzerinden üç dört tane kuş geçirdi.
Devam etsin...
1 yorum:
Ne güzel söylemişsiniz: "tanrım, insana bahşettiğin kalemden sonra en güzel hediye; eli kalem tutan eş, dost, sevgili sanırım. İnsana harflerle nasıl kucaklaşılır onu da gösteriyorlar." Hani bazı sözler olur; hatırlamak içim çaba sarf etmezsiniz ancak daima zihninizde bir resim gibi canlı durur, işte öyle bir söz. Yol arkadaşım olan insanlara da ileteceğim bu sözü, bir masada bir şey tartışırken ortaya atacağım, yazarken kendimle verdiğim mücadelede de kendime hatırlatacağım. "Keşke ben yazsaydım" sözleri vardır, bilirsiniz. Bu tam da öyle oldu benim için. O halde ne güzel düşünmüşsünüz ve dile dökmüşsünüz, kaleminize sağlık... :)
Yorum Gönder