Haziran 18, 2012

ZM / Babam Güzel 1 Adamdı

Dün babalar günüydü.

*

babam, 24 yaşlarında
4 yaşında babasını kaybettiği için 'baba' kelimesini nadir kullanmış, çocukluğunu köyde, yazlarını inşaatlarda çalışarak geçirmiş bir adamdı babam.

Annesini, western filmleri, bedri ayseli'nin sesini çok sever. Almanların çalışma disiplinini her zaman takdir eder. Gençken akıncı'lardanmış. 

Hukuk okumak istemiş ama öğretmen olmuş. 1983 yılında annemle evlenmiş. 4 çocuğu olmuş. Doğduğu yerde küçük güzel bir ev yapmış. Orda arıları var. Yazları onlarla ilgileniyor.

Konuşmayı çok sevmez. Gururludur. Öğütlerinde hep haklı çıkar. Geleceği kestirmeden anlık tahminlerde bulunmaz. Uzun boylu, hala fit, yakışıklıdır. Yürümesi hızlıdır.

*

Dün babalar günüydü. Babamın 28. babalar günüydü. Resmini albümden çıkarıp fotografladığım bu yazıyı haberi olmadan yazıyorum. Görürse hoşlanmayabilir.

Belki de görmez, kimbilir.

2 yorum:

verbumnonfacta dedi ki...

babanız okudu mu bilemem ama babasından başka kahramanı olmayan bir adam olarak yazdıklarınızı sevdim; kızının babasından bahsetme halini.

ve yıllar evvel okuduğum ve içimi titreten başka bir yazıyı hatırladım. yazarıyla aramızda giderek büyüyen bir mesafe olsa da bendeki kıymeti bakidir. o yazı soran bir başlıkla başlardı: halamın romanı niçin yazılmadı?

burada birileri (ç)alıntılamış: http://www.dunyabizim.com/index.php?aType=haber&ArticleID=2210

Zeynep Merdan dedi ki...

evet, babama okuttum. gözlüklerini takıp okudu.

yakışıklı olmasından mıdır-burda objektif olamam- bilemem ama küçük bir çocukken dahi babamın elini tutarak yürümek beni mutlu ederdi.

*

buraya bıraktığınız alıntılara bakıyorum, bakarım ona da.