Kuple XXV

"baş edilmez o gergin
kırılganlığınla, senin

her solukta sonsuzluk
ve ölüm.

*

yaprak yaprak, açtırırsın
ilk yaz nasıl açtırırsa.

*

bütün güllerden derin
bir sesi var, gözlerinin."


Yeni Türkü / Yağmur'un Elleri

Z / ulm

Adil değildim. Ufacık bir itaatsizliğe tahammülüm yoktu. Kalbimdeki emmare kralığında isyan çıkarmayacak bir reaya istiyordum sadece. Kral'a asla çıplak demeyecek bir reaya. Oysa Kral çırılçıplak.. Yenilmeye, kıyaslanmaya, dahası cehennem başkalarının güzelliklerini duymaya tahammülüm yoktu. Zorbaydım.

Mutlu değildim. Bir kuşun piyano çalan eller edasında sekmesi dahi mutlu edebilirken. Ya da ıslanırken yağmur altında. Kalbimde, kendimi seyrettiğim aynanın aksinde ben, mutlu değildim.

Güzel değildim. Hem de hiç güzel değildim. Hep uyumsuzdu yüzümün kararttıkları. Gülüyordum, içten değil. Duruyordum, solması an olacak, düştü düşecek bir çiçek. Bakıyordum, muhteris, haris. Ve mütekebbir. Yıllar vardı, yüzüm güzel değildi.

*

Aşık değildim.

Değildim.
Değil'lerden oluşuyordum.

Sevilmemeliydim. Sevilmeyi hak etmiyordum. Sevilemezdim. Nasıl olurdu da sevilebilirdim?

*

Aşk adil bir şey değildir. Maşuk adil değildir.
Aşık'a adil davranılmaz.

2014, ocak 22 / 1.47

.: o'ydu bir bakışta tanıdım onu :.

Toprak Üstünde

"bir şarkı tınlamasından başka birşey değilim
ölümsüz değilim
bir şarkının tınlamasından başka birşey aramıyorum
bir hüznün sade suskunluğundan daha arın olan
bir lezzetin çığlığında
yuva aramıyorum
çiğ gibi bir tende
tenimin zambağı üzerinde"


Furuğ Ferruhzad / Yeniden Doğuş

İkibinlerin Ondördü

Yılın ilk dakikaları. İstasyonun yanındaki pistte şımarık adımlarla tuşlara bu harfleri basıyorum. Ötemde havai fişekler patlıyor. Evden yirmi dakika uzaktayım ve başıma bir şey gelirse beni koruyacak kimse yok. -gülen surat- Gökyüzü var. Elimde anahtarım, kulaklarıma bu mutlu çocuk şarkısını bahşeden kulaklığım ve yılın ilk dakikaları. Ev arkadaşlarım yeni yıl oturmasında, ben bu pistte siyah kapşonlu -liseli- çocuk dışında tek'im. Pistin sonuna kadar geldim, yolun sonuna kadar geldim ve şimdi geri dönebilirim.

Kapşonlu yol arkadaşımla tek değilmişiz. Karşımda 6-7 kişilik arkadaş grubu. Az ötemde fotograf çekildiler ve tam da flaş an'ında arkalarına düştüğümden yılın ilk fotografını tanımadığım, muhtermel ki hiç görmediğim bu mutlu ve genç insanların karelerinde verdim.

Yılın ilk soğuğu.. İnce eşofman ve ince monttan giren ocak soğuğu ve şimdi de yılın ilk koşusu eşliğinde pistten geri dönüş yolundayım. Bacaklarımı ve ellerimi hissetmiyorum. Koşmazsam sabaha cesedimi bulacaklar. -yılın ilk soğuk esprisi-

Yılın bir bokunu daha çıkarmadan;
Zelam 2014.

-2011, Eurovision: Da Da Dam. Değeri henüz keşf edilememiş, muhtemelen en çok benim sevdiğim, bu mutlu çocuk şarkısı eşliğinde.-