 |
| Kafka'nın gözleri. |
İnsan dört sene aynı sınıfta, bedenen olsa da aynı atmosferi teneffüs ettiği arkadaşlarıyla, sırf konuşmamak için böylesine oyunlar icat eder mi. Final çıkışı, kümeleşmiş, sınavı tartışırken onlar, dünyanın en önemli yazısını okur gibi sanki telefonun tuşlarına yapışmak, üstelik volta ata ata.
En kıymetlisini korumak ister gibi sanki, çekilmek; kabuğa. Kara böcek kabuğuna. Her an tetikte ve silahlı. -Gözlerde ikindinin peşine bastıran akşam siyahlığında ani değişim; Angst!-
Bazen halim tam Kafka çekingenliği. Bu burcunun tüm naifliğini üzerinde taşıyan adamın da sahip olduğu yengeç burcu çekingenliği.
*
-N okusa idi, en "pdr" sesiyle "mantığa bürüme(entelektüel kılıf)" savunma mekanizmasına sığınan güçsüz bir "ben" gördüğünü söylerdi-
4 yorum:
o N ben değilim çünkü güçsüz demezdim.
N;
o N, siz değilsiniz evet, aslında O'nun N'den başka çok adı var. Çünkü; kardeşim.
ve haklsınız çünkü güçsüzlüğünü dahi bu kadar iyi algılayan biri güçsüz değildir ama sanırım burada Kafka'dan bahsediyoruz.
güçsüzlük zalımlık olur ama evet dönüştürülmesi gereken bi tutum olarak görürdüm.
czü..
sitemli czü...
guzuu
ğuzuu vadide otlamış, cenab daha ne desin.
Yorum Gönder