Akmayan yaşlarla sıcacık yüzün;
Yavrum, bugün seni pek ölgün gördüm.
Gözünde bir küçük noktadır hüzün,
Neşeni ne bugün, ne de dün gördüm.
Eğri dallar gibi halsiz, yorgunsun,
Birikmiş sulardan daha durgunsun,
Görünmez bıçakla içten vurgunsun,
Seni öz yurdunda bir sürgün gördüm.
Geçti bir cenaze peşinde ömrüm;
Bilemem, vardığın neresi bugün
Her gün yürüdüğün kadar yürüdün,
Arkasından kendi ölünün; gördüm…
3 yorum:
merabaaaa. blogunun her yerini gezdim. edebiyat sinema müzik resim felsefe. ne güzel çok sevdim ilgi alanlarını. kendi kendine yıllardır yazmışsın. iyi ki geldin bloguma ya. sevindim. görüşürüz yine :)
Z'den de merhaba.
kendime yazdığım doğru, burası kişisel bir müze çünkü. vitrin olmasını değil, bir kaç meraklının kurcalamasını isterim sadece.
umarım :)
blogunuzu yeni keşfettim özgünlük ön planda olmuş, akıcı dil içinde teşekkürler.
Yorum Gönder