Beni ikna edememis ama huzursuz etmislerdi. Ileri surdukleri savlar, beni ikna edemese de sarsmisti. Bu savlara karsi iyi bir yanit bulamiyordum ama boyle bir yanitin bulunmasi gerektigini sezinliyordum. Kendimi hatali olmaktan cok, yeteneksiz olmakla sucluyordum ve yuregim onlara aklimdan daha iyi yanit veriyordu.
Sonunda kendi kendime dedim ki; bu agzi iyi laf yapan baylarin, hararetle baskalarina kabul ettirmeye calistiklari, kendilerine mi ait bilemedigim safsataci felsefeleriyle sonsuza dek beni bocalatmalarina izin verecek miyim?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder