-Uçman lazım senin. Nasıl uçamadığına şaşırıyorum.
-Ben kelebek değilim. Uçurumlarda raks etmeyi seviyorum
sadece. Ama “uçurumları sevenin kanatları olmalı.”
-Senin kanatların var ki, görmüyor musun? Biri göğe, biri bana
uzanan.
-İçimdeki kuşlar göçüyorlar ama neden saklanmak istiyorum ki
göğsüne?
-Benim göğsüm sana ev de ondan.
-O zaman içimdeki kuşlara söyle göç edip sana varsınlar.
-Bana göç etmiyorlar mıydı zaten.
-Meçhule gidiyorlardı…
-Gelin kuşlar gelin, evinize dönün. Yuvanız burada.
-O halde, uçun kuşlar uçun, ait olduğum yere.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder