"Yeryüzünde Hiç Kimse Masamın Üzerindeki Bu Muma Nasıl Baktığımı Bilemez"

Urs Fischer bu post çağın İşviçreli heykeltraş bir sakini.
Ali Şeriati ise ruhunun hemen her halini sevdiğim İranlı bir mütefekkir.
Aralarında yıllar, yollar var.
Ama "rast makamı"nda ne de güzel çarpışmışlar değil mi?

"Yeryüzünde hiç kimse masamın üzerindeki bu muma nasıl baktığımı bilemez" diyen bir Ali Şeriati ve aynı hali, aynı ruhu taşlara oyan İsviçreli bir heykeltraş.

Mana ve madde.
Şark ve Garb.
Müthiş karışım.

*

Mum bir anlamda ben demektir.

Oturdum ve mum ışığının güzel cilvesine gözlerimi diktim.

Yeryüzündeki hiç kimse masamın üzerindeki bu muma nasıl baktığımı bilemez.

Bu mum benden başkası mıdır? İşi nedir? Yanmak, alevlenmek, ağlamak, erimek, konuşmamak, durmak, yok olmak…
…geceleri uyumamak,  gündüzlerden korkmak, her an eksilmek, gözyaşı tırnağıyla varlığını tırmalamak, damla damla erimek…

Ah! Benimle mum arasında ne büyük bir benzerlik var.

Mum ben değil miyim?
Kendini soyutlamak işte budur.

Ali Şeriati  / Yalnızlık Sözleri I

(Syf: 135-137)

Heykeller: Urs Fischer