Simone Weil*

Bazı yüzler vardır. Güzel ya da çirkin, dişil ya da eril değildir. Ruh öylesi geride bırakmıştır ki her şeyi, sıfatlar üstü tasvirlerle tanımlanırlar ancak. Onları, sonsuzluğa mühürlü bakışlarından sezersiniz.

*

Hiçbir öfke; bir ahmaklığa, bir saçmalığa boyun eğmek zorunda kalmak kadar katlanılmaz olamaz, demiştim. Yılgındım. Kitabın kuytusuna sığınmıştım da rast gelmiştin bana:

"Acının sınırlarından içre, mutsuzluk da inkar edilemez olandır. O, basit bir ağrıdan daha fazlasıdır. Ruhu ele geçirir ve onu kölelik mührüyle damgalar. Roma İmparatorluğu'ndaki kölelik mutsuzluğun ve bedbahtlığın en uç halidir. Bunu iyi bilen eskiler şöyle söylemiştir: Bir insan köle olduğu zaman ruhunun yarısını da kaybeder."

Simone Weil / Allah Aşkı ve Mutsuzluk