Ben aslında diğer tüm benler gibi var olmaya çalışan, varlığının bilincinde olmaya çalışan bir ben’im. Beşer doğdum, insan ölmek tüm çabam. Sevgilerim, nefretlerim, zevklerim ruhumdur benim. Ruhum; benimin en kutsal parçası. Korkularım, kaygılarım da var benim. Bunlar ben’imin en içten tepkileri.
Ben; en çok sevilen şarkıdır aslında. İniş ve çıkışlarında kendini bulduğun. Ben hiçbir zaman güzel bulmadığın vesikalığındır aslında. Ve ben; “çocukluğundan beri etkisinde kaldığın şeylerin özetidir” aslında.
Devletlerin tarihi, ben’lerinse geçmişi var. Belki gene tekerrürlerle dolu. Hep aynı yapılmazlarla, edilmezlerle dolu.
Bu bir ben yazısı. Ve benim yazım. İçinde –di’li geçmiş zamanla çekimlenmiş yaşadıklarım olmadı belki. Ama tıpkı benim gibi, bana ait, bana has bir şey oldu.
2010 / mayıs
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder