çıkmaz sokak

bugün akşama doğru yapacak hiçbir şey bulamanın sıkıntısıyla dışarı çıktım. saat 5-6 civarıydı. nereye gideceğim hakkında fikrim yoktu. sonra aklıma uzun zamandır almayı unuttuğum sözlük geldi. insanlar yaptığı işe anlam vermeyi severler ya, sözlüğü bahane edip dışarı çıktım.

sözlüğü aldım. gideceğim yer hakkında hiçbir şey düşünmeden sadece yürüdüm. baya yürüdüm. ayaklarım nereye götürüyorsa oraya gittim. caddelerden çıkıp ara sokaklara saptım.

insanın hayattaki konumunu en güzel ifade eden şeyin yürümek olduğunu düşündüm. karşıma hiç kimse, hiçbir yer çıkmadı. garip gibi, derviş gibi yürüdüm.

karşıma çıkmaz sokak çıktı. ilgimi çekti. telefonu çıkarıp resmini çektim.



biraz daha devam ettim. ismini bilmediğim çiçek açmış ağaçlar gördüm. pembe ve eflatun. kokuları ayaklarımı dolaştırdı. sersemledim.

nereye gideceğini bilmeden, sadece gitmek, ne güzel.

daha da giderdim, gidecektim. ayaklarım dayanamadı, hem tam da duraktan geçerken otobüse yakalandım. binmesem ayıp olurdu. bindim ve eve döndüm.

2012 nisan 26, ikindi.