Z, ilk yürüyüşüne katıldı. kimi yaşlı, kimi halkevci; emekçi, kimi güzeller güzeli kadınların ortasında saf tuttu. kalabalığın, seslerin ve sokağın gücünü keşf etti. meşalelerin, pankartlardan çok daha güzel olduğuna hükmetti. bazen istihzalı, bazen mütebessüm ve elbette ki budala bir yüz ile sloganlara eşlik etti. sırıttı. ajda pekkan'ın "hür doğdum, hür yaşarım. kime ne, kime ne?" şarkısına avazlandı. solkol ehbabıyla zıplamaya dahi yeltendi. sonra hızını alamadı ve kendine kurumuş kan rengi, süet, bütün topuk papuçlar aldı.
2 yorum:
Z. sokağa çıkmış, Z. hayatı görmüş, ona dokunmuş, onun içine dolmasına izin vermiş.
Z., her günün öyle olsa, her gün sınırları kaldırıp, dalları aralayıp göğe bakmak. amin, diyelim.
sevgiyle.
sevgili Ze; bu zincir gibi olan, kişiyi yasak'ların ya da günah'ların korkusu yüzünden yaşamdan soyutlamış bir sınırlama hali değil.
böyle olaydı, sevmezdim, reddederdim onu.
benimkisi tuhaf bir mızmızlık hali, inat etme, direnme. o'na, yaşama ve yaşamdaki tüm cıvıllıklara karşı.
duana amin demem, temenniye teşekkür ederim. :) -hadi bi de gülücük-
Yorum Gönder