Haziran 29, 2013

.: açmış kollarını bir korkuluk :.

2013, haziran 8
"içim sis, içim pis, içimde hiç yok his.."























kampüsteki belki de en sevdiğim yerdi bu orman. iç'inden geçince camiye varırdı. kuş sesleri olurdu, böcek sesleri olurdu. çimen değil, buz yeşiliydi, biraz ürkünçtü. yorulmuş ayaklarımla, kan ter içinde, çarçabuk, hemen hepsi gönülsüz, bana da verilen vazifeyi yapardım. eylem sesleri gelirdi, kahkaha sesleri gelirdi, ukdelerimle, kızgınlığımla, fahrımla ve kibrimle, bu yoldan geçerdim.


Hiç yorum yok: