Yılın ilk dakikaları. İstasyonun yanındaki pistte şımarık adımlarla tuşlara bu harfleri basıyorum. Ötemde havai fişekler patlıyor. Evden yirmi dakika uzaktayım ve başıma bir şey gelirse beni koruyacak kimse yok. -gülen surat- Gökyüzü var. Elimde anahtarım, kulaklarıma bu mutlu çocuk şarkısını bahşeden kulaklığım ve yılın ilk dakikaları. Ev arkadaşlarım yeni yıl oturmasında, ben bu pistte siyah kapşonlu -liseli- çocuk dışında tek'im. Pistin sonuna kadar geldim, yolun sonuna kadar geldim ve şimdi geri dönebilirim.
Kapşonlu yol arkadaşımla tek değilmişiz. Karşımda 6-7 kişilik arkadaş grubu. Az ötemde fotograf çekildiler ve tam da flaş an'ında arkalarına düştüğümden yılın ilk fotografını tanımadığım, muhtermel ki hiç görmediğim bu mutlu ve genç insanların karelerinde verdim.
Yılın ilk soğuğu.. İnce eşofman ve ince monttan giren ocak soğuğu ve şimdi de yılın ilk koşusu eşliğinde pistten geri dönüş yolundayım. Bacaklarımı ve ellerimi hissetmiyorum. Koşmazsam sabaha cesedimi bulacaklar. -yılın ilk soğuk esprisi-
Yılın bir bokunu daha çıkarmadan;
Zelam 2014.
-2011, Eurovision: Da Da Dam. Değeri henüz keşf edilememiş, muhtemelen en çok benim sevdiğim, bu mutlu çocuk şarkısı eşliğinde.-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder