 |
| 2018, yaz. |
 |
| 1998 yazı... 20 yıl evvel. |
Fotoğraflar bayramdan. Taşrama gittim. Çocukluğumun açtığı bahçeye. Oturduğum çimlere. Kopardığım çiçeklere. Zıpladığım, koşar adım çıktığım merdivenlere. Karnemin "hepsi 5" olduğu okula. Neredeyse 20 sene önce önünde fotoğraf çekildiğim ağaca.
Tanrım, ağaçların hakikaten de insanlarına benziyormuş... Tanrım, yazacak ne çok şey var...
Tanrım, yazamıyorum.
4 yorum:
Kalemine kuvvet 💝📝🌼
Bence çok da güzel anlatmışsınız, zamana dair ve kısa. Zamanın değişimi, değişmeyen anılar fotoğraflarda. Fotoğraflara dikkatli bakınca değişmeyen bakışlar. Zamanın en hakikati de zamansızlık olmalı değil mi.
Anılar böyle çarpıp geçiyor insanı...
Fotoğraflardan eksilen veya uzaklaştırılan insanlar kısmı ise başlı başına paylaşım konunuz olabilir. 1998 tarihinden kırpılan kişi de aslında zaman ve ağaç gibi önemli bir detay.
Yorum Gönder