Kimbilir neresiydi... Hangi aydı? Hangi gündü? Niye poz vermiştim? Düşündüğüm tek şey mekânın ve zamanın yalnızca mekan ve zaman olmadığı. Ruhum bu fotoğrafa baktığında ömründe bir kez bile görmediği Kudüs'ün taş evlerinden birine dayanadığını hissediyor sırtını. Vakit, vakitlerin en güzeli. Öğle bitmiş, ikindiye geçmiş. Güneş sızmış yaprakların ardından... 🌿 Sızmış da rüzgârı da katıp içine ruhuma üfleyivermiş sanki. Ruhta serinliğin o esintisi..."I am travelling on the road to paradise
I am travelling on the road to love
I am travelling on the road to paradise
Where the light of truth is in this world
There is no god but God Allah
Where the light of truth is in this world
Where the love of piety is welcome
I am travelling on the road to paradise
Oh, you and we, to paradise
There is no god but Allah
There is no god but Allah
Oh, my heart
I am travelling on the road to Paradise
I am travelling on the road to Love
Yes, my love"
Natacha Atlas / Light of Life
2 yorum:
Kudüs'te yaşadım bir dönem :) Gerçekten benziyor dayandığınız duvar, yer ve hatta bitki ama Kudüs'teki evlerin taşları daha küçüktür ve ışık daha turuncu sarıdır :) Umarım bir gün gidip görme şansınız olur.
C;
ne kadar şanslıymışsınız. Fotografın imgesi bende öyle güçlü ki her baktığımda Kudüs'e ve Ortadoğu'ya olan meylimi hatırlatıyor. Umarım gideceğim. Güzel dilekler
Yorum Gönder