Temmuz 23, 2013

Tanımlar XXIV / Sitem

Gitmek için kalktığı zaman Süreyya’nın “canım, kal da yemek yiyelim!” önerisini umutsuzca ama kesin bir dille reddederken, Suad öyle bir baktı ki. (…)

Fakat Necip bu kadar anlayışlı bir kadına yalnızca yalandan sahip olduğunu görerek daha üzgün hatta Suad’a bile gücenmiş, belki yalnız ona gücenmiş, “hayır, gideceğim, siz kalınız ve mutlu olunuz! beni bırakınız, zira ölüyorum, işte aranızda beni öldürüyorsunuz!” diye haykırmak, haykıramadığı için öfkeyle gitmek istiyordu.

Mehmet Rauf / Eylül
(Syf: 185)
 
*
Ne güzel. Tanzimat, Servet-i Fünun dönemlerinde yazılmış, 17-18’li yaşlarda okunmuş bu romanlar ve bugün rast gele ele geçmiş bu kitabın, hemen her sayfası düş, acı, aşk dolu bu yoğun satırları.

Hiç yorum yok: